کد مطلب:148670 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:137
حفظ آبروی فقیر
فقیری از انصار (مسلمانان مدینه) برای تقاضای كمك، نزد امام حسین علیه السلام آمد. امام حسین علیه السلام قبل از آنكه او سخن بگوید، به او
فرمود: «ای برادر انصار چهره خود را از ذلت تقاضا كردن حفظ كن و تقاضای خود را در صفحه ای بنویس، من به خواست خدا آنچه را كه مایه ی شادمانی تو است به تو خواهم داد.»
او در كاغذی نوشت: «فلان كس پانصد دینار از من طلب دارد و اصرار می كند كه آن را بپردازم، با او صحبت كن كه مرا تا هنگام تمكن، مهلت دهد.»
امام حسین علیه السلام آن كاغذ را خواند و سپس به خانه ی خود رفت و كیسه ای محتوی هزار دینار آورد به او داد و فرمود: «پانصد دینار از این مقدار را به طلبكار خود بده و بقیه را در سایر نیازمندیهای خود مصرف كن، و هیچ گاه حاجت خود را جز نزدیكی از سه شخص نبر، دیندار، یا جوانمرد و یا انسان با شخصیت، اما دیندار، دینش او را حفظ می كند، اما جوانمرد به خاطر جوانمردیش حیا می كند و اما انسان با شخصیت، آبروی تو را حفظ می كند و می داند كه تو دوست نداری آبرویت ریخته شود.» [1] .
فرمود: «ای برادر انصار چهره خود را از ذلت تقاضا كردن حفظ كن و تقاضای خود را در صفحه ای بنویس، من به خواست خدا آنچه را كه مایه ی شادمانی تو است به تو خواهم داد.»
او در كاغذی نوشت: «فلان كس پانصد دینار از من طلب دارد و اصرار می كند كه آن را بپردازم، با او صحبت كن كه مرا تا هنگام تمكن، مهلت دهد.»
امام حسین علیه السلام آن كاغذ را خواند و سپس به خانه ی خود رفت و كیسه ای محتوی هزار دینار آورد به او داد و فرمود: «پانصد دینار از این مقدار را به طلبكار خود بده و بقیه را در سایر نیازمندیهای خود مصرف كن، و هیچ گاه حاجت خود را جز نزدیكی از سه شخص نبر، دیندار، یا جوانمرد و یا انسان با شخصیت، اما دیندار، دینش او را حفظ می كند، اما جوانمرد به خاطر جوانمردیش حیا می كند و اما انسان با شخصیت، آبروی تو را حفظ می كند و می داند كه تو دوست نداری آبرویت ریخته شود.» [1] .
[1] الائمه الاثني عشر (هاشم معروف)، ص 30.